زندگے مهدوی به سبک اربعین
✍هـمه می‌گویـند؛
آخــرِ طـریق;
بـه “کرب و بلا” می‌رسـد
و ” آغوش حسـین (ع) “
اما مـن می‌گـویم ؛
آخـرِ طـریق;
آخـرین پله‌ی پـیوند تـاریخ با آرامـش است!
آخـرِ طـریق؛
سـاحلِ اقـیانوسی ست که هر که می رسد،
روی امـواج آرامـش، سبـک می‌شود
و گِزگِز جریانِ حـیات را در رگـهایش حـس میکند!
آخـر طـریق ؛
نقـطه‌ی بلـوغ فـهم بشـر است ؛
* امـام اگـر باشد؛ دنـیا آرام می‌گـیرد *
امـامِ زنـده و تنـهای مـا ؛
اربعـین به ما آمـوخت؛
برای رسـیدن به اقـیانوس آرام وجـود تـو، باید طریقِ سـخت نجـف ـ کـربلا را در درونِ خویـش طـی کنم!
طـریقی
* از مبـداء #مـن ، تا مقـصد #تـو *
فکر میکنم؛ کم‌کم دنیا به فـهم اربـعین نزدیـک می‌شود!
به همان نقـطه‌ی بلـوغ فـهمِ بشـر!
و این یعنی …
ما به عـمودهایِ آخـر نـزدیک می‌شـویم!
آخـرین عمود تـاریخِ، قـبل از آغـوش تو…
عمـودی از جـنس عمـود ۱۴۴۲ !
امام زنـده‌ی ما ؛ پای قـلبمان، عجـیب تـاول زده!
بـی‌صـبرانه در انـتظار عمـود آخـریم…
