°۞ شبـستـانِ عاشـ♡ـقے ۞°

«اَلسّلامُ عَلیک یا أبَاالْفَضْلِ الْعَبّاسَ » 
••°☆••°☆°••☆°••☆°••

نام معشوق مبࢪ نزد من از عشــ♡ــق بگو…

عشق دیࢪیست ڪھ دࢪ پیچ و خم “عبـاس” است…

خلق دࢪ آࢪزوی ڪࢪببلایند ولی

چشم امید همه بࢪ علم “عبـاس” است…

?ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[اِۍمــآه‌تَࢪیــݩ‌عَمــۅےدُݩیآعَــــبآســ♡?]
↯
اَلحَّــق‌ڪہ‌قَمَࢪبھ‌ݧــآݦ‌ټــۅݥےآیَــــڊ?

رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
.
می خواهم از آن ساقی عاشق بنویسم
نم نم به خروش آیم و هق هق بنویسم
.
دل خون شد و از معرکه دلدار نیامد
” ای اهل حرم میر و علمدار نیامد “
 .
در هر قدمت هر نفست جلوه ی ذات است
وصف تو فراتر ز شعور کلمات است
.
در حسرت لب های تو لب های فرات است
عالم همه از این همه ایثار تو مات است
.
از علقمه با دیده ی خونبار نیامد
” ای اهل حرم میر و علمدار نیامد “
.
سقا تویی واهل حرم چشم به راهت
دل ها همه مست رجز گاه به گاهت
.
هرچند تو بودی و عطش بود و جراحت
دلواپس طفلان حرم بود نگاهت
.
سقای ادب جلوه ی ایثار نیامد
 ” ای اهل حرم میر و علمدار نیامد “
.
افتاد نگاه تو به مهتاب دلش ریخت
وقتی به دل آب زدی آب دلش ریخت
.
فرق تو شکوفا شد و ارباب دلش ریخت
با سجده  ی خونین تو محراب دلش ریخت
.
صد حیف که آن یار وفادار نیامد
” ای اهل حرم میر و علمدار نیامد “
.
انگار که در علقمه غوغا شده آری
خونبارترین واقعه برپا شده آری
.
در بزم جنون نوبت سقا شده آری
دیگر پسر فاطمه تنها شده آری
.
این قافله را قافله سالار نیامد
” ای اهل حرم میر و علمدار نیامد “
.
ای علقمه از عطر تو لبریز برادر
ای قصه ی دست تو غم انگیز برادر
.
بعد از تو بهارم شده پاییز برادر
 برخیز حسین آمده برخیز برادر
.
عباس ترین حیدر کرار نیامد
” ای اهل حرم میر و علمدار نیامد “

حسین علاء الدین

اگر گــناه دو عـالم به روے دوش مـن اسـت !!!
خوشــم که حضــرت عـباس (ع) پــرده پــوش مـن است …

قربان عاشقـے ڪه شهیدانِ ڪوے عشـق
در روز حَشْـر رُتبـۂ او آرزو ڪنند…

عبـاسِ نامدار ڪه شاهان روزگار
از خاڪ ڪوے او طلب آبرو ڪنند…

عاشــقے رایـج نبـود عبـاس (ع) آن‌ را بــاب کرد?
او دو دســتش را کنـار علقـمه نـذر سر اربـاب کرد…

در ڪِلاس عاشقے عَباس (ع) غوغا مےڪند…
در دلِ هر عاشقے عباس (ع) ماوا مےڪند…
هر ڪَس خواهد رَوَد در مڪتب عشـق حسیـن (ع)
ثبٺ نامش را فقط عباس (ع) امضا مے ڪند…